تاثیر ماده افزودنی نانوسیلیس بر فرسایش پذیری خاک

پدیده فرسایش یکی از مهمترین عوامل تخریب سازه های آبی است. لذا اصلاح خاک جهت بهبود کیفیت آن و کاهش فرسایش، امری مهم به شمار میرود. با توجه به اثرهای زیانبار موادی همچون آهک و خاکستر بر محیط زیست و توسعه روز افزون به کارگیری فناوری نانو در شاخه های مختلف علوم مهندسی، استفاده از ذرات نانو به عنوان مواد افزودنی نوین، روشی کارآمد تلقی می شود . در این تحقیق، بر ای بررسی تاثیر ماده افزودنی نانوسیلیس در کنترل فرسایش ماسه، از دستگاه تابع فرسایش EFA استفاده شده است. نمونه ها ی حاوی نانوسیلیس با مقادیر صفر، 1، 1/5 ، 2 و 4 درصد وزنی خاک خشک در قالب تراکم استاندارد متراکم گردیده و به وسیله یک فلوم بسته تحت دبی های متغیر مورد آزمایش فرسایش پذیری قرار گرفتند. پارامترهای فرسایش پذیری به دست آمده نشان داد که با افزودن 1/5 درصد وزنی نانوسیلیس به خاک خشک، فرسایش پذیری نسبت به نمونه شاهد 92 درصد کاهش مییابد. نتایج نشان میدهد که تراکم نمونه ها در درصد رطوبت بهینه سبب میشود خاک بیشترین مقاومت در برابر فرسایش را از خود نشان دهد. نتایج تصویر میکروسکوپی SEM نشان میدهد که با افزودن ذرات نانوسیلیس به خاک خشک، ساختار خاک متراکمتر میشود، که این امر موجب کاهش فرسایش پذیری می گردد.

کلیدواژه ها:

اصلاح خاک ، دستگاه تابع فرسایش ، ضریب فرسایش پذیری ، نانوسیلیس