پیشینی استعداد آلودگی آب های زیرزمینی با استفاده از شاخص دراستیک و تحلیل سری های زمانی سالانه (مطالعه موردی: دشت ماهی دشت کرمانشاه)

زمینه و هدف: بارندگی و تراز آب زیرزمینی جز پارامترهای مهم شاخص دراستیک هستند بنابراین سری زمانی آن ها با استفاده از روش تحلیل سری های زمانی مورد بررسی قرار گرفت تا از نتایج آن در آسیب پذیری دشت ماهی دشت واقع در استان کرمانشاه استفاده شود. روش بررسی: مدل دراستیک یک مدل کمی بوده که هفت پارامتر مقصر در انتقال آلودگی شامل عمق تا سطح ایستایی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، محیط خاک، توپوگرافی، محیط غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی را در خود جای داده است. این اطلاعات در منطقه به صورت هفت لایه اطلاعاتی در نرم افزار ARC GIS10 تهیه و با وزن دهی و رتبه بندی و تطبیق آن ها، شاخص دراستیک برای کل منطقه بین 34 تا 120 واحد برآورد گردید . از آنجایی که پدیده باعث یکی از عدم قطعیت عادت به ضایعاتی بوده و منشا عدم قطعیت جای دیگری نظیر رواناب سطحی، تغذیه، تراز آب زیر زمینی و غیره است و نیز تراز آب زیرزمینی و تغذیه از عوامل اصلی در مدل دراستیک بود و جز متغیرهای هیدرولوژیکی در سری های زمانی هستند لذا با استفاده از روش های استوکاستیکی Stochastic به تحلیل و پیش بینی آن ها در افق 1٬410 پرداخت شد. یافته ها: در نهایت با انتخاب داده های پیش بینی شده در سال 1٬410 و ایجاد دو لایه جدید عمق تا سطح ایستابی و تغذیه ، همچنین وزن دهی و رتبه دهی مجدد و جایگذاری آن در مدل دراستیک نقشه آسیب پذیری دیگری ایجاد شد که در آن شاخص دراستیک 34 تا 110 واحد حاصل گردید. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد در 18 سال آینده (1٬393 - 1٬410) با پایین رفتن پیش در سطح ایستابی و کاهش بارندگی شاخصه دراستیک کمتر می شود.

کلیدواژه ها:

سری زمانی ، شاخص دراستیک ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، دشت ماهیدشت