تاثیر 3 ماه پیاده روی منظم بر برخی شاخص های لیپیدی خون زنان دیابتی نوع 2

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 523

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTIAU04_002

تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397

چکیده مقاله:

امروزه با افزایش بیتحرکی در جامعه، بروز بیماریهای وابسته به سبک زندگی نیز رو به افزایش است. از جمله بیماریهایی که شیوعروزافزونی دارد، بیماری دیابت نوع 2 میباشد. تغییر سبک زندگی و انجام پیاده روی منظم یکی از روشهای بهبود این بیماران به شمارمی رود. با توجه به شیوع بالای دیابت نوع 2، هدف از این پژوهش بررسی تاثیر 3 ماه پیاده روی منظم بر برخی شاخص های لیپیدی خونزنان دیابتی نوع 2 می باشد.100 زن مبتلا به دیابت نوع 2 تصادفی به 2 گروه پیاده روی منظم و گروه کنترل تقسیم شدند. زنان دیابتی، در درمانگاه دیابت بیمارستانطالقانی شهر کرمانشاه تحت مداوا بودند. گروه اول به مدت 3 ماه پیادهروی منظم را بین ساعات 7 تا 10 صبح به مدت 30 دقیقه انجامدادند. گروه کنترل فعالیت بدنی منظم نداشتند. داروی مصرفی هر دو گروه در طی مداخله روزانه 500 میلی گرم قرص متفورمین و 5میلی گرم گلی بن کلامید بود. شدت پیاده روی با توجه به مقیاس درک فشار بورگ سنجیده شد. کلسترول تام، LDL, HDL، تری-گلیسرید پیش و پس از مداخله در 2 گروه سنجیده شد. برای سنجش شاخص های لیپیدی از بیماران به صورت ناشتا در ساعات 7 تا 8صبح خونگیری شد. از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد داده ها استفاده شد و برای محاسبه و مقایسه بین دو گروه از t زوجی و برای مقایسه درون گروهی از t مستقل استفاده شد. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS18 ارزیابی شدند و سطح معناداری (p<0/05) در نظرگرفته شد.ویژگی های توصیفی آزمودنی ها از جمله قد، وزن، سن و سابقه ابتلا به دیابت در پیش آزمون هیچ تفاوتی بین دو گروه وجود نداشت.شاخص های لیپیدی شامل کلسترول تام، LDL, HDL و تری گلیسرید در گروه پیاده روی منظم تغییرات معناداری در پس آزمون داشتند(p<0/05). در گروه کنترل افزایش معناداری در میزان کلسترول تام (p=0/009، تری گلیسرید (p=0/003) مشاهده شد. مقایسه بین دوگروه نشان داد تغییرات کلسترول تام (p=0/012) LDL, (p=0/037) و تری گلیسرید (p=0/039) بین دو گروه معنادار بود.با بررسی یافته های پژوهش معلوم می شود، متغیرهای مورد مطالعه، در پایان 3 ماه فعالیت پیادهروی منظم، در حد معناداری بهتر شده اند (p<0/05). به نظر می رسد فعالیت پیاده روی منظم با شدت متوسط (10RPE تا 14) می تواند در افزایش سلامتی بیماران دیابتی نوع 2 موثر واقع شود.

نویسندگان

عباسعلی گایینی

استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

زهرا بیات

دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران

علیرضا قلی پور

کارشناس ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران