رابطه اشتیاق شغلی با رفتار نوآورانه با میانجی گری توانمند سازی روانشناختی در کارکنان سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان کرمان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه اشتیاق شغلی با رفتار نوآورانه با توجه به میانجی گری توانمند سازی روانشناختی کارکنان سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان کرمان انجام گرفت. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری در پژوهش حاضر کلیه کارکنان این سازمان به تعداد 120 نفر در سال 1396 بودند حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 92 نفر انتخاب شدند که به پرسشنامه های نوآوری سازمانی سیگل و کایمر (1978) ، توانمندسازی اسپریتزر (1995) و اشتیاق شغلی شوفلی و بکر((2003 جواب دادند.پس از جمع آوری داده ها و حذف پرسشنامه های ناقص 87 پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت . تحلیل داده ها با نرم افزار آموس و بصورت تحلیل مسیر انجام گرفت. نتایج تحلیل مسیر نشان داد مدل اولیه با داده ها برازش ندارد. پس از اصلاح مدل و حذف مسیرهای ضعیف، مدل نهایی با داده ها برازش داشت. همچنین نتایج آزمون بوت استراپ نشان داد توانمند سازی روانشناختی نقش واسطه ای و تعیین کننده ای در رابطه با اشتیاق شغلی با رفتار نوآورانه دارد.

کلیدواژه ها:

اشتیاق شغلی ، رفتار نوآورانه ، توانمند سازی روانشناختی