تربیت شهروند انتقادپذیر و انتقادگر

شهروندی را نباید صرفا یک عامل رفتاری قلمداد کرد، بلکه باید آن را ایجاد و نشر یک خلق و خوی شهروندی، تمایل داشتند به عمل کردن در جهت نفع مردم و همچنین دقیق و حساس بودن نسبت به احساسات و نیازها و نگرش های دیگر قلمداد نمود. شهروندی جریانی است که در بستر خود منجر به رشد شهروندانی می شود که نه تنها از حدود آزادی برخوردارند و چه وظایفی را هم به منظور تضمین عدالت در جامعه برعهده می گیرند. آموزش شهروندی به فرد و شهروندی مربوط می شود و راه را برای هر شهروندی فراهم می کند تا درک مسایل مربوط به سموم در جهان و چالش های جهانی شدن مشکلات اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی را درک کند. از آنجا که توسعه پایدار انسان ها و جهانی که در آن زندگی می کنند و کیفیت آموزش و پرورش مرتبط است زمان در نظر گرفتن آموزش شهروندی به عنوان یک بخش حیاتی از هر سیستم آموزشی و هر برنامه آموزشی است. شهروند خوب کسی است و اصولا شهروند خوب است چه خصلت هایی برخوردار است می توان به دو رویکرد اشاره کرد: الف) رویکرد سنتی ب ) رویکرد فعال اندیشمندان و متفکران از انواع شهروند را 1- شهروند شخصا مسیول 2- شهروند مشارکتی 3- شهروند عدالت محور نام بوده اند. جوامع و افراد نیازمند هستند که صاحب تفکرات منتقدانه باشند. یک شهروند باید در مقابل قوانینی که معتقد است قاتلان به صورت منتقدان برخورد کند و در فعالیت های شهروندی که در جهت نفع عموم است مشارکت کند انتقاد گردی و انتقادپذیری اصل اصلی تعاملات موثر میان شهروندان است.

کلیدواژه ها:

تربیت شهروندی ، انتقادپذیر ، انتقادگر