رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با سبک تفکر قضایی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی

مقدمه و هدف: طرحواره های ناسازگار اولیه، الگوها یا درون مایه های عمیق، فراگیر و ناکارآمدی است که در دوران کودکی یا نوجوانیشکل گرفته، در دوران بزرگسالی تداوم می یابد و در عمیق ترین سطح شناخت، عمل می کند که معمولا فرد نسبت به آنها آگاهی ندارد.مواد و روشها: این پژوهش باهدف تعیین رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه با سبک تفکر قضایی در دانشجویان اجرا شد. پژوهش ازنوع همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد واحد اسلامشهر بودند که از بین آنها 378 نفر از رشته های مختلف به روشنمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل فرم 90 سوالی پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه (YSQ-SF) یانگ (2005) و پرسشنامه 104 سوالی سبک های تفکر استرنبرگ – واگنر بود.یافته ها: داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چند متغیره؛ تحلیل شد. یافته ها نشان داد بین طرحواره هایناسازگار اولیه با سبک تفکر قضایی رابطه معناداری وجود دارد (P<0/01, P<0/05).نتایج:دانشجویان در همان ابتدای ورود به دانشگاه؛ نسبت به اصلاح طرحواره های خود اقدام نموده تا کمترین تاثیر را در روابط اجتماعیو تحصیل خود مشاهده کنندو بتوانند سبک های تفکر خود را مناسب تر انتخاب نمایند.

کلیدواژه ها:

سبک تفکر قضایی ، طرحوراه های ناسازگاراولیه ، دانشجویان