تعیین رابطه چشم انداز زمان با تحمل ناکامی در بین پرستاران بیمارستان های تهران

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه بین چشم انداز زمان با تحمل ناکامی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری، کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های روانپزشکی رازی، نورافشار ، لقمان، لبافی نژاد تشکیل میدهد بودند و نمونه اماری این پژوهش 250 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه های چشم انداز زمان زیمباردو (1999) و پرسشنامه تحمل ناکامی هارینگتون (2005) بود. داده ها به روش رگرسیون چند متغیره تحلیل شدند .یافته ها نشان داد که، بعد گذشته منفی چشم انداز زمان به صورت مثبت و بعد آینده و گذشته مثبت آن به صورت منفی تحمل ناکامی را پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

چشم انداز زمان ، پرستاران ، تحمل ناکامی