بررسی تاثیر به کارگیری روش های خلاقیت در بهبود روند یادگیری دانش آموزان

در دوران آموزشی، چه در مدرسه وچه در دانشگاه هیچگاه این موضوع که چگونه تفکر خلاق داشته باشیم مورد توجه واقع نمی شود و صرفا از فراگیر خواسته می شود که موضوعات ارایه شده را همان گونه که بیان شده است بدون هیچ گونه خلاقیت و نوآوری بیان کنند لذا هدف مقاله حاضر آن است تا نشان دهد معلمان با بکارگیری روشهای خلاق و پویا می توانند باعث بالا رفتن سطح خلاقیت و انگیزه پیشرفت دانش آموزان شوند. زیرادانش آموزان در این رویکرد در جوی آزاد و فعال، حقایق را کشف می کنند، لذا یادگیرندگان خلاق شده، از بند قوانین تحمیلی و سطحی آزاد می شوند، همین استقلال در یادگیری سبب می شود تا دانش آموزان انعطاف در یادگیری داشته باشند و به راحتی بتوانند، باورها وانتظارات خود را بیان کنند که همین سبب نگرش مثبت به یادگیری در آنها خواهد شد. در این پژوهش از روش تحلیلی توصیفی استفاده گردیده که در آن از منابع اطلاعاتی گوناگون نظیر: (کتاب هایی در زمینه خلاقیت، روانشناسی یادگیری و مقالات مربوطه) استفاده شده است. در پایان پیشنهاد می شودمعلمان کشور توجه بیش از پیش به این رویکرد داشته باشند وسعی در شکوفا سازی خلاقیت های فراگیران در کلاس های درس خود باشند.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، یادگیری ، دانش آموز ، معلم