بررسی اثربخشی آموزش گروهی استعاره درمانی در بهبودتاب آوری و رضایت از مدرسه در دانش آموزان دارای افت عملکرد تحصیلی دوره متوسطه دوم در شهرستان لنجان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استعاره درمانی بر رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزان با افت عملکرد تحصیلی دوره دوممتوسطه شهرستان لنجان 96-95 انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دارای عملکرد تحصیلی ضعیف در سال تحصیلی 96-95 بود که 30 دانش آموز بصورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. مداخلاتاستعاره درمانی به مدت 8جلسه 90 دقیقه ای طی 2 جلسه در هفته بر کودکان گروه آزمایش انجام گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامهرضایت تحصیلی هوبنر (1994) و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) بود. داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس (Mancova) تجزیه و تحلیل شد. تحلیل داده های پژوهش نشان داد که مداخله آموزش مبتنی بر استعاره درمانی در دو متغیر رضایت از مدرسه و تاب آوریمنجر به افزایش معنادار عملکرد در گروه های آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون گردیده است. آموزش مبتنی بر رویکرداستعاره درمانی بر رضایت تحصیلی و تاب آوری به ترتیب 92 و 84 درصد واریانس تغییرات را تبیین می نماید. متغیر مستقل در اینمرحله بر خرده مقیاس های متغیر تاب آوری شامل شایستگی و استحکام شخصی، اعتماد به غرایز شخصی و تحمل عواطف منفی،پذیرش مثبت عواطف و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی به ترتیب 59، 77، 84، 77 و 58 درصد از تغییرات متغیرهای وابسته را تبیین می نماید (P<0/05).

کلیدواژه ها:

افت عملکرد ، تاب آوری ، رضایت از مدرسه ، استعاره درمانی