رابطه ی شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان ایذه در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان ایذه در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ انجام پذیرفته و از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان ایذه بوده که از میان آنها ۷۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیده است. بررسی نرمال بودن توزیع داده ها با کمک آزمون کلموگروف – اسمیرنوف انجام شده است. تعداد کل شرکت کنندگان ۷۰ نفر با میانگین سنی ۱/۲۶±۱۰/۲۶ و واریانس ۱/۵۶ و با میانگین درآمد خانواده ۹۵۹/۲۸±۱۴۴۸/۵۸ و واریانس ۹۲۰۲۱۵/۳۲ بدست آمده است. بیشترین فراوانی مربوط به افراد دارای سن ۹ سال با درصد ۳۷/۱ درصد، جنسیت پسر با فراوانی ۴۴ نفر و درصد ۶۲/۹ درصد و مقطع تحصیلی پایه سوم با درصد ۳۷/۱ درصد بوده است. نتایج حاصل نشان داد متغیر شادکامی با متغیرهایی از قبیل سن، جنسیت، پایه تحصیلی، پیشرفت تحصیلی، تحصیلات و شغل والدین و نیز با میزان درآمد خانواده با سطح معناداری قابل قبول دارای رابطه معنادار و مستقیم می باشد.

کلیدواژه ها:

شادکامی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان دوره ابتدایی