بررسی روش های مقاوم سازی بستر در کاهش آبشستگی موضعی پیرامون تکیه گاه پل

پلها از جمله مهمترین و پرکاربردترین سازه های رودخانه ای هستند، که از دیرباز مورد استفاده بوده اند و همه ساله در اثر بروزسیلاب در رودخانه ها تعداد زیادی از پل ها درست در زمانی که بیشترین نیاز به آنها وجود دارد، تخریب می گردند یکی از مهمترینعوامل تخریب پل ها، آبشستگی موضعی اطراف فونداسیون (شامل پایه و تکیه گاه) می باشد. جابجایی ذرات رسوب ناشی از تغییرشکل الگوی جریان، آبشستگی نامیده می شود این پدیده یکی از دلایل ناپایداری و در نهایت تخریب پل ها به شمار می رود درطول دهه های گذشته روشهای مختلفی برای مقابله با آبشستگی تکیه گاه پل پیشنهاد شده است به طور خلاصه، این روش ها رامی توان به دو دسته کلی روشهای تغییر الگوی جریان و روشهای مقاوم سازی بستر تقسیم بندی کرد هر کدام از این روش ها براساس عملکردشان به گروهای مختلفی تقسیم میشوند در این پژوهش به بررسی جامعی از مطالعات انجام شده به روش مقاومسازی بستر پرداخته می شود و پیشنهاداتی برای تحقیقات بیشتر جهت انتخاب روش مناسب برای کنترل آبشستگی ارایده گردیده است.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، پل ، پایه ، تکیه گاه ، مقاوم سازی بستر