ارزیابی عوامل اثرگذار بر فقر در بین روستاییان شهرستان زابل

مطالعه حاضر به بررسی عوامل موثر بر فقر روستایی در منطقه سیستان می پردازد. برای تحقق این هدف، از داده ها و اطلاعات مربوط به طرح هزینه- درآمد خانوارهای روستایی شهرستان زابل در سال 95-1394 استفاده شد. بخش دیگری از اطلاعات مورد نیاز با تکمیل پرسشنامه گردآوری شدند. حجم نمونه مورد بررسی نیز به کمک روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول کوکران محاسبه شد. پس از تحلیل آمار توصیفی به دست آمده از پرسشنامه های تکمیلی توسط اعضای نمونه، جهت بررسی عوامل موثر بر فقر خانوارهای روستایی در منطقه سیستان از الگوی لاجیت استفاده شد. نتایج نشان داد که در حدود 54/8 درصد از خانوارهای روستایی منطقه سیستان به لحاظ شرایط زندگی زیرخط فقر قرار دارند. نتایج حاصل از الگوی لاجیت نیز نشان داد که افزایش میزان مخارج ماهانه خانوارها و بهبود تولیدات کشاورزی توسط آنها می تواند کاهش چشم گیری بر فقر روستایی داشته باشد. بعلاوه با افزایش تعداد مردان در سرپرستی خانوارهای روستایی، افزایش سطح تحصیلات و همچنین بالا رفتن سابقه کار سرپرستان، احتمال قرار گرفتن خانوارهای روستایی شهرستان زابل در بخش خانوارهای فقیر کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

عوامل موثر بر فقر ، مناطق روستایی ، مدل لاجیت ، شهرستان زابل