بررسی روش های تغییر الگوی جریان در کاهش آبشستگی موضعی پیرامون تکیه گاه پل

پل ها از جمله مهمترین و پرکاربردترین سازه های رودخانه ای هستند، که از دیرباز مورد استفاده بوده اند و همه ساله دراثر بروز سیلاب در رودخانه ها تعداد زیادی از پل ها درست در زمانی که بیشترین نیاز به آنها وجود دارد، تخریه می گردندیکی از مهمترین عوامل تخریب پل ها، آبشستگی موضعی اطراف فونداسیون (شامل پایه و تکیه گاه) می باشد. جابجایی ذراترسوب ناشی از تغییر شکل الگوی جریان، آبشستگی نامیده میشود این پدیده یکی از دلایل ناپایداری و در نهایت تخریبپل ها به شمار می رود در طول دهه های گذشته روشهای مختلفی برای مقابله با آبشستگی تکیه گاه پل پیشنهاد شدهاست. به طور خلاصه، این روشها را میتوان به دو دسته کلی روشهای تغییر الگوی جریان و روشهای مقاوم سازی بسترتقسیم بندی کرد هر کدام از این روشها بر اساس عملکردشان به گروهای مختلفی تقسیم می شوند. در این پژوهش بهبررسی جامعی از مطالعات انجام شده به روش تغییر الگوی جریان پرداخته می شود و پیشنهاداتی برای تحقیقات بیشترجهت انتخاب روش مناسب برای کنترل آبشستگی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، پل ، پایه ، تکیه گاه ، مقاوم سازی بستر