ارایه روش نوین در افزایش بهره جریان در ترانزیستور گرافانی

نزدیک به هفتاد سال پیش دو فیزیک دان معروف به نام های لاندایو و پایرلز استدلال کردند که شبکه اکیدا دو بعدی از لحاظترمودینامیکی ناپایدار است و نمی تواند اکیدا وجود داشته باشد، نظریه آن ها به این نکته اشاره داشت که سهم افت و خیزهای گرمایی در بلور با ابعاد کم، هم مرتبه و قابل قیاس با فاصله اتمی ذرات در نقاط شبکه ای است این بحث توسط مرمنتوسعه داده شد و توسط مشاهدات تجربی دیگران تایید گردید، تا اینکه در سال 2004 گرافن دو بعدی پایدار در آزمایشگاهگروه جیم ساخته شد.گرافین یک ساختار لانه زنبوری با پهنای یک اتم است که اولین بار در اواخر سال 2004 به روش مکانیکی از گرافیت جداشد[1]. در واقع گرافین از مدتها قبل ساخته شده بود ولی دو دلیل سبب شد که این ماده کشف نشود. اول اینکه مشاهده یاین ماده ی خیلی نازک خیلی سخت بود. دوم اینکه مرمین و ویگنر اثبات کرده بودند که ماده ی دو بعدی نمی تواند نظمبلند برد داشته باشد[2]. پس گرافین نمی تواند در حالت دو بعد وجود داشته باشد. گرافین اولین ماده ی دو بعدی است ودارای ویژگی های بسیار جالبی می باشد. بنابراین توجه بسیاری از دانشمندان و محققان را به سوی خود جذب کرد. اینویژگی ها شامل ویژگی های الکتریکی، ویژگی های مکانیکی و . . . می باشند. درباره ی ویژگی های مکانیکی می توان گفتکه این ماده خیلی مقاوم در برابر فشار است و می تواند فشار زیادی را تحمل کند ] 3[. همچنین به خاطر ساختار یکپارچه اشیکی از سخت ترین مواد است. به طوری که سختی این ماده در حد الماس می باشد. زیرا پاره کردن پیوند بین اتم های کربنبسیار مشکل است.