شهرسازی اسلامی

در اقتصاد رضوی و بقیه ایمه اطهار (ع) نیز شرط اصلی در مبادلات اقتصادی که ضامن رشد توام با عدالت در جامعه میباشد، رعایت شرط اعتدال در تولید، توزیع و مصرف است.امام رضا (ع) در زمینه خرید و فروشها شرط رضایت طرفین رامطرح و اعلام می دارند این رضایت برای خریدار با پرداخت سود عادلانه و اندک ایجاد می شود که حضرت رضا (ع) از آنبه عنوان رزقا خفیفا تعبیر کرده اند، یعنی مقداری سود که هزینه های تجارت و ... بازرگان تامین شود نه سودهای چند برابر و قیمت گذاری های انحصاری.در زمینه مصرف نیز اقتصادهای غربی، قایل به رشد مصرف برای رشد تولیدات هستند، اما دراقتصاد اسلامی مصرف بی رویه به محیط زیست، منابع و نسلهای بعدی صدمه می زند که اسلام آن را قبول ندارد، بنابرایناقتصاد رضوی رشد تولید برای مصرف عادلانه، به اندازه و بهینه را مطرح کرده و بیش از آن را محکوم کرده است. در حالحاضر بسیاری از معضلات اقتصادی، فقر و ... از مصرفهای اسرافی در دنیا سرچشمه می گیرد.در این باره امام رضا (ع) میزانمصرف در زندگی شخصی را در حد قوامی یعنی پایدار و استوار تعبیر کرده اند که نه کم در حد فلاکت و ضعف و ناتوانی است و نه زیاد و به صورت ریخت و پاش.حتی امام در جایی فرموده اند شکر به معنای استفاده از کالاها در راستای هدفآفریننده است. در زمینه توزیع نیز از نظر امام رضا (ع) و همه ایمه اطهار (ع) انسان همه کاره زمین است و حضرت صادق (ع)می فرمایند: خداوند کره زمین را چون خانه ای و انسان را مالک آن قرار داده است. بنابراین هر چیز کره زمین متعلق به همه انسانهاست . بنابراین شیوه برنامه ریزی باید به گونه ای باشد که این منابع در اختیار همه قرار گیرد و از نظر اسلام برای این توزیع، حکومت و آحاد مردم وظیفه دارند. در این پژوهش که به روش کتابخانه ای اسنادی توصیفی کار شده است قصدداشته به این نتیجه برسد امام رضا حتی در مالکیت که زیربنای بسیاری از تیوری های اقتصادی است، طبق اقتصاد اسلامی،مالکیت فردی در صورت نیازهای اجتماعی محدود می شود و اگر کسی ثروت زیادی داشته و جامعه به آن نیاز داشته باشد،به مقدار نیاز می تواند از آن استفاده کند.

کلیدواژه ها:

اقتصاداسلامی ، امام رضا (ع) ، مصرف عادلانه ، برنامه ریزی ، معضلات اقتصادی