بررسی گرایش های شیعی با تکیه بر نگرش وحدت وجودی در شعر بیدل دهلوی

عرفان اسلامی در سیر تطو6ر و تحو6ل خود به مکتب وحدت وجود رسید که به دست محیی الدین ابن عربی ایجاد شده است.هرچند اندیشه های وحدت انگارانه در میان عارفان پیشین سابقه داشته ،ولی مدو6ن کننده و انسجام دهنده ی آن ابن عربی است. .به موازات گسترش اسلام و زبان و ادبیات فارسی در هندوستان، عرفان اسلامی و در پی آن عرفان وحدت وجودی در آن سرزمین گسترش یافت و بر فضای شعر فارسی هند سایه افکند. یکی از مسایل مهمی که همواره درمیان عارفان و شاعران بزرگ مطرح بوده است گرایش های شیعی در آثار آن هاست. در آثار و اندیشه ی ابن عربی گرایش ها ی شدید شیعی دیده می شود؛ به نحوی که اندیشه وحدت وجود با اعتقاد شیعیان به امامان معصوم(ع) به عنوان انسان کامل و جانشینان خدا بعد از پیامبر(ص) به گونه ای دقیق تطبیق دارد. یکی از شاعران فارسی زبان هند که به این تفک6ر توجه عمیق و فراوان داشته،عبدالقادر بیدل دهلوی است.بیدل در غزلیات و رباعیات به نحو بارز و گسترده ای از موضوعات و مولفه های عرفان وحدت وجودی سخن گفته و به تحلیل و تفسیر خدا ،انسان ،جهان ورابطه ی این ها بر اساس مبانی این مکتب پرداخته است.یکی از موضوعاتی که بیدل در شعر خود بدان پرداخته است اعتقاد به انسان کامل و ولی مطابق نظر شیعه است. این مقاله به تحلیل و بررسی چگونگی تجلی این موضوع در شعر بیدل پرداخته و نشان می دهد که بیدل با زبان شاعرانه وتمثیلات گوناگون این موضوع را تبیین کرده است .

کلیدواژه ها:

وحدت وجود ، شیعه ، ولایت ، عرفان ، ابن عربی ، بیدل