بررسی رابطه منبع کنترل با توانمندسازی روانشناختی کارکنان مجتمع مس میدوک

مفهوم منبع کنترل بیانگر نوع اعتقاد فرد در میزان کنترلش بر حوادث زندگی است؛ به عبارت دیگر، منبع کنترل، نظامی از اعتقادات است که بر اساس آن، فرد موقعیتها و شکستهای خود را بر حسب تواناییها و ضعفهایش ارزیابی میکند. همچنین از عوامل مهم بقا و حیات سازمانها، نیروی انسانی کیفی و توانمند است. به عبارت دیگر اهمیت منابع انسانی به مراتب از فناوری جدید، منابع مالی و مادی بیشتر است. در این میان منبع کنترل افراد یعنی نگرش آنها از میزان کنترل بر پدیده های سازمانی میتواند روی توانمندسازی آنان در مواجهه با این پدیده ها موثر باشد؛ از این رو هدف این تحقیق، بررسی رابطه منبع کنترل با توانمندسازی روانشناختی کارکنان مجتمع مس میدوک بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارکنان مجتمع مس میدوک مشغول به خدمت، شامل 1105 نفر تشکیل میدادند که به کمک نمونهگیری به روش طبقه ای تصادفی 287 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. دو پرسشنامه منبع کنترل و پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز استفاده گردید. به منظور آزمون فرضیات از نرمافزار Lisrel 8.8 استفاده شد و در نهایت نتایج تحقیق نشان دادند که منبع کنترل درونی روی توانمندسازی روان شناختی تاثیر مستقیم و معنی داری دارد و منبع کنترل بیرونی تاثیر معنی داری بر توانمندسازی روانشناختی ندارد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، منبع کنترل درونی ، منبع کنترل بیرونی ، اعتقاد به شانس ، تمایل به افراد قدرتمند ، مجتمع مس میدوک