تجارب جهانی طرح‌های انتقال میان‌حوضه‌ای آب و ضرورت تدوین معیارهای تصمیم‌گیری در ایران

در تقسیم‌بندی گزینه‌های مدیریت آب، انتقال آب در زمرة راهکارهایی قرار می‌گیرد که به عرضة آب بیشتر برای تامین نیازهای آبی گرایش دارد. در بیشتر کشورهای در حال توسعه که با منابع محدود آب و پراکندگی زیاد مکانی و زمانی این منابع روبرو هستند، انتقال آب مورد توجه بوده و در سال‌های اخیر، طرح‌هایی از این دست، پیشنهاد و به مرحلة اجرا رسیده است. تجارب جهانی انتقال میان‌حوضه‌ای نشان می‌دهد که جامع‌نگری و نگرش سیستمی، با درنظر گرفتن اصول توسعة پایدار و مبتنی بر درآمدها و هزینه‌های طول عمر، لازمة اجرای اینگونه طرح‌ها است. در این نوشتار، با بررسی تجارب و معیارهای جهانی، و تحلیل اجمالی طرح بهشت‌آباد، بر این ضرورت‌ها تاکید می‌شود که در ارزیابی اینگونه طرح‌ها بایستی اصل شفافیت و پذیرش مردمی رعایت شود. همچنین، مبنا قرادادن میانگین آورد درازمدت برای برآورد موجودی آب حوضة مبدا، منطقی به‌نظر نمی‌رسد. منافع طرح نیز بایستی عادلانه میان حوضه‌های مبدا و مقصد توزیع شود و ضروری است که در کنار راهکار انتقال آب، دیگر گزینه‌ها بایستی به‌تفصیل مطالعه شوند.

کلیدواژه ها:

انتقال میان‌حوضه‌ای ، معیارهای تصمیم‌گیری ، توسعة پایدار ، کمیسیون جهانی سدها ، یونسکو