نقش سازه‌های باستانی بندمیزان و پل‌بندگرگر در تنظیم وکنترل جریان آب و سیلاب رودخانه گرگر

بندمیزان در شهرستان شوشتر اولین بندی است که بر رودخانه گرگر احداث گردیده است و حدود 500متری پایین‌دست بندمیزان بر روی بر شاخه گرگراز رود کارون ، بند دیگری بنام پل بندگرگر بنا شده است .این بررسی بر این است تا نسبت به عملکرد هیدرولوژیکی سازه‌های باستانی بندمیزان و بندپل‌گرگر پرداخته و زوایایی از فن باستانی و مهندسی این سازه‌ها را روشن نماید .نتایج این تحقیق نشان ‌می‌دهد که آبدهی رودخانه گرگر تابعی از میزان دبی رودخانه کارون در بالادست است به نحوی که نسبت آبدهی متوسط سالانه گرگر حدود 10 درصد آبدهی کارون در محل گتوند می‌باشد . این امر در حالت سیلابی برای سیلابهای کمتر از 4800 مترمکعب‌در ثانیه (در گتوند) تا حدودی حفظ شده است . اما برای سیلابهای بالاتر از رقم فوق‌الذکر این نسبت به هم خورده در جایی ثابت می‌ماند . دلیل آن عملکرد هیدرولیکی سازه‌های بندمیزان و بندپل‌گرگر می‌باشد ، این سازه‌ها به مثابه یک سازه تنظیم آب و حفاظت از پایین دست عمل می‌کنند .

کلیدواژه ها:

سازه‌های باستانی ، بندمیزان ، پل‌بندگرگر ، کارون