تاثیر توجه انگیزی، تخلیه هیجان بر نشانگان نقص توجه (ADHD) در دانش آموزان مدارس استثنایی شهرستان تویسرکان

هدف از پژوهش حاضر تاثیر توجه انگیزی (رفتارهای توجهی)، تخلیه هیجان، برنشانگان نقص توجه (ADHD) ، دانش آموزان در مدارس استثنایی شهرستان تویسرکان بود. این پژوهش شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس از آزمون ، چند گروهی بود. برای جامعه آماری این پژوهش از میان 70 دانش آموز پسر مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی، به شیوه غربالگری 30 نفر انتخاب شدند. برای انتخاب آزمودنی ها، از مصاحبه تشخیصی مبتنی بر5- DSM و پرسشنامه4 CSI-ویژه معلمان استفاده شد. پس از اعمال مداخلات شناختی درمانی و اندازه گیری مجدد نشانه های نقص توجه در پس آزمون و آزمون پیگیری (دو ماه بعد از اتمام مداخلات)، نتایج استخراج می شود و استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به یافته های پژوهش مشخص شد مداخله درمانی توجه انگیزی و تخلیه هیجان بر نشانگان نقص توجه در دانش آموزان مدارس استثنایی شهرستان تویسرکان تاثیر داشته است.در ضمن مداخله درمانی توجه انگیزی نسبت به دو گروه کنترل و تخلیه هیجانی کاهش بیشتری را نشان داد، پس می توان نتیجه گرفت مداخله درمانی توجه انگیزی تاثیر بهتری روی آزمودنیها در مقایسه با مداخله درمانی تخلیه هیجانی داشته است.

کلیدواژه ها:

توجه انگیزی ، تخلیه هیجان ، نقص توجه (ADHD) ، دانش آموزان استثنایی