کاهش بار گردشگری کلان شهر مشهد از طریق تقویت قابلتهای گردشگری حوزه نفوذ آن(مطالعه موردی: بخش احمدآباد مشهد)

امروزه توجه به گردشگری روستایی در برنامه ها و طرحهای توسعه روستایی بویژه طرحهای محلی اهمیت بسیار دارد زیرا علاوه بر فراهم آوردن امکانات اقتصادی در مناطق روستایی، نه تنها موجب تحولات جوامع روستایی می گردد، بلکه گردشگران را در سطح مناطق توزیع و موجب کاهش بار جمعیتی گردشگران شهرهای مجاور می گردد. به عنوان شاهد می توان بخش احمد آباد مشهد را در این زمینه مورد توجه قرار داد.بخش احمد آباد یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان مشهد است که از طرفی به علت نداشتن زیرساختهای اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی با مشکل بیکاری مواجه بوده و به مرور جمعیت خود را به صورت مهاجر به سمت حاشیه شهر مشهد از دست می دهد و از طرف دیگر به علت نزدیکی آن به کلانشهر مشهد و داشتن امکانات بالقوه در زمینه های مختلف، در صورت برنامه ریزی و سرمایه گذاری در زمینه گردشگری نه تنها می تواند جمعیت خود را تثبیت، که به محلی برای گذران اوقات فراعت گردشگران و زائران شهر مشهد تبدیل گردد، چرا که صنعت توریسم، صنعتی است خدماتی که نیاز به تعداد زیادی نیروی انسانی با مهارتهای گوناگون شغلی داشته و از آن می توان به عنوان گزینه مناسبی در جهت تثبیت جمعیت و بهبود وضع اقتصادی منطقه استفاده کرد. این ارتباط متقابل میان گردشگری کلان شهر مشهد با سطح منطقه مورد مطالعه به دلیل همجواری، ضمن اینکه موجب تقویت ساختارهای گردشگری در منطقه می گردد، بهبود نسبی وضعیت گردشگری شهر مشهد را نیز به دنبال خواهد داشت. علاوه بر آن نه تنها با ایجاد اشتغال در زمینه های شغلی متفاوت، به کاهش تفاوتهای درآمدی بین شهر مشهد و روستاهای منطقه مورد مطالعه منجر می گردد بلکه توزیع فضایی عادلانه ثروت را در سطح ناحیه موجب خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کلان شهر مشهد ، بخش احمد آباد ، گردشگری روستایی ، پخشایش گردشگر ، افزایش ماندگاری ، توسعه متوازن