مبانی نظری ادبیات مقاومت عرار

ادبیات مقاومت، تحت تاثیر شرایط و اوضاعی مانند نبود آزادی های فردی و اجتماعی، اختناق و استبداد داخلی، غصب سرمایه های اجتماعی و فردی و ... شکل می گیرد. ادبیات مقاومت از بارزترین نمونه های ادبی اردن در ادوار مختلف سیاسی این کشور بوده و در هر مرحله به یاد کرد سلحشوری ها، فداکاری ها، استعمار ستیزی و ستایش وطن پرداخته است، مصطفی وهبی التل معروف به عرار ، از برجسته ترین شاعران مقاومت اردن است که به شدت با استعمارگری بیگانگان در منطقه به مبارزه پرداخت و از جامعه و زندگی خود خشنود نبود، لذا تلاش های زیادی برای اصلاح جامعه خود از لحاظ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی انجام داد، و برای رسیدن به این هدف روش طغیان، انقلاب، سرپیچی و چالش مستقیم با جامعه را به کار گرفت، زندگی و مرگ، عیاشی و خوشگذرانی و به دنبال آن اغتنام فرصت، توجه به باده و خمر و توبه عرار از مهمترین مضامینی می باشد که عرار بدان پرداخته است، در این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی، مبانی ادبیات مقاومت وهبی التل بررسی می گردد و به این سوال پاسخ می دهد که عرار تا چه میزان در ادبیات مقاومت موثر بوده است و به دنبال این فرض است که شاعر به عنوان سخنگوی مردم مظلوم و ستمدیده به ستایش وطن پرداخته است.

کلیدواژه ها:

ادبیات مقاومت ، عرار ، اردن ، وطن ، سخنگوی مردم