بررسی شاخصه های ادبیات پایداری در اشعار طاهره صفار زاده

ادبیات، بروز اندیشه ها و عواطف شاعر از رویدادهایی است که در جهان پیرامون وی رخ می دهد. شاعر این حوادث و رویدادها را تجربه و احساس می کند و به کمک ذوق هنری خود در زبانی فرا هنجار به تصویر می کشد تا خواننده شعرش را در فضای فکری و عاطفی خود قرار دهد. بخش وسیعی ازآنچه در ادبیات فارسی بازتاب یافته است؛ پایداری شاعران در برابر مهاجمان به حقوق ملی،انسانی و نهادهای فرهنگی است ادبیات پایداری نوعی از ادبیات متعهد است که از طرف مردم و پیشروان فکری جامعه در برابر آنچه حیات معنوی و مادی آنها را تهدید میکند، به وجود می آید این نوع ادبیات به آثاری اطلاق می شود که در دوران خاصی از تاریخ ملت یا قومی به وجود می آید و هدف آن ایجاد روح مبارزه و پایداری در ایمان مردم است. در این حوزه از ادبیات، شاعران بسیاری دست به قلم برده اند که یکی از این شاعران برجسته، طاهره صفار زاده است. شاعری که سروده هایش نشانگر روحیه حماسی و پایداری است. این پژوهش مولفه های ادبیات پایداری و،تجلی پایداری و مقاومت در اشعار طاهره صفار زاده را مورد بررسی قرار میدهد. این پژوهش، حاکی از آن است که صفار زاده ازجمله شاعران بنامی است که در حوزه انقلاب اسلامی اشعار فراوانی سروده است و گذشته از این اشعار در حیطه ادبیات مقاومت و دینی با بیانی تازه اشعاری از خود بر جای نهاده است؛ لیک آن دسته از اشعاری که برای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس سروده از بسامد بالایی برخوردار است. بیشترین مولفه های آن آزادی خواهی، استعمارستیزی، صلح طلبی، شعر انقلابی و امید و خوشبینی بوده است . پایداری در برابر دشمن داخلی نیز در اشعارش بسامد زیادی دارد.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، طاهره صفارزاده ، انقلاب اسلامی ، دفاع مقدس ، شهادت ، استعمارستیزی ، صلح طلبی