کانی شناسی و سرشت ماگمایی متاگرانیت های واقع در شمال شرق سنقر، کرمانشاه

در شمال شرق محدوده ی مورد نظر واقع در شهر سنقر، توده های گرانیتی رخنمون دارند. اما در محدوده ی مورد مطالعه تنها توده های کوچکی در پیرامون روستای تکیه پایین واقع در شمال منطقه رخنمون دارند. بر اساس آنالیزهای شیمیایی، ترکیب آن ها گرانیتی است. بر طبق مطالعات میکروسکوپی، کانی های اصلی گرانیت ها کوارتز، آلکالی فلدسپار، پلاژیوکلاز، آمفیبول و بیوتیت می باشد. بافت این سنگ ها غالبا گرانوبلاستیک بوده و بافت فرعی آن ها پویی کیلوبلاستی است که در این بافت آمفیبول ها به صورت ادخال در داخل پلاژیوکلاز قرار گرفته اند. از کانی های فرعی می توان آپاتیت را نام برد که به صورت ادخال در داخل پلاژیوکلاز قرار گرفته است. اسفن به صورت کانی های شکل دار تا نیمه شکل دار و با برجستگی بالا و رنگ قهوه ای تیره مشخص است. از جمله کانی های دیگر حاصل از دگرگونی این سنگ ها کلریت، اپیدوت، سریسیت، کانی های اپاک و به مقدار خیلی کمتر موسکویت می باشد. درجه ی دگرگونی در این سنگ ها زیاد نیست. وجود کانی های کلریت، بیوتیت، آلبیت، اپیدوت و اکتینولیت نشان از دگرگونی سنگ ها در حد رخساره ی شیست سبز می باشد. بر اساس نمودارهای ژیوشیمیایی این سنگ ها از نوع کالک آلکالن می باشند.

کلیدواژه ها:

زون سنندج سیرجان ، شمال شرق سنقر ، گرانیت ، کالک آلکالن