سنگ شناسی توده گرانیتوییدی بی بی مریم وبرونبوم های آن ،شمال خاورنهبندان،خاورایران

توده گرانیتوییدی بی بی مریم درشمال خاوری نهبندان به سن ماستریشیتن در داخل زون فلیشی و افیولیت ملانژهای خاور ایران برونزد دارد. این توده عمدتا از سنگ های پگماتیتی، گرانیتی، گرانودیوریتی، دیوریتی و تونالیتی تشکیل شده است. پلاژیوکلاز، کوارتز، بیوتیت، هورنبلند و کمی ارتوز کانی های اصلی سازنده این پیکره می باشند. بیوتیت های موجود در این توده غالبا دچار خمش شده و به صورت پرطاووسی در آمده اند که نشان دهنده تاثیر حرکات تکتونیکی بر روی این توده می باشد. واحد گرانودیوریتی دارای برونبوم هایی از نوع فلسیک تا مافیک می باشد، این برونبوم ها با ابعاد مختلف تا نیم متر و اشکال بیضوی، کشیده، تخم مرغی، مدور و بی شکل، به صورت منفرد و مجتمع قابل مشاهده می باشند. بافت برونبوم ها مشابه سنگ های میزبان و گرانولار می باشد. نمونه های سنگی این توده از لحاظ عناصر کمیاب خاکی سبک (LREE) نسبت به عناصر کمیاب خاکی سنگین (HREE) غنی شدگی و الگوی مشابه نشان می دهند که نشانگر منشا یکنواخت و مشابه آن ها و تعلق آن ها به محی های کوهزایی می باشد. نمودارهای تمایز محی های زمین ساختی حاکی از وابستگی این توده به ماگماهای کالک آلکالن متعلق به حواشی فعال قاره ای می باشد.

کلیدواژه ها:

گرانیتویید بی بی مریم ، نهبندان ، برونبوم ، خاور ایران