بررسی کیفیت آب شبکه آبیاری رودخانه دز، شمال خوزستان

پهنه بندی کیفی رودخانه ها، ابزار مفید مدیریتی است که برنامه ریزان را قادر به اولویت بندی فعالیت های لازم برای حفاظت منابع آب می کند. امروزه به قوانین زیست محیطی و مسایلی که در ارتباط با آلودگی و کیفیت منابع آب وجود دارد، لزوم توجه به کیفیت منابع آب اهمیت زیادی پیدا کرده است. آلودگی آب های سطحی در اثر عوامل مختلف یک مساله جهانی است. کیفیت آب رودخانه های دز و کارون قبل از ورود به مخازن از شرایط مطلوبی برخوردار است، لذا برنامه ریزی و مدیریت استفاده بهینه از منابع آب رودخانه دز و کارون بدون توجه به کیفیت آب شاخه ها و مسیل های شور طبیعی امکان پذیر نبوده و هر گونه تصمیم گیری در کاهش حجم جریان رودخانه از سرشاخه ها خود باعث تشدید اثرات شاخه های ضور طبیعی بر کیفیت آب رودخانه خواهد شد. آب های سطحی همیشه در معرض تغییرات محیطی و آلودگی هستند. این مطالعه به منظور بررسی پارامترهای کیفی آب شبکه آبیاری رودخانه در ناحیه شمال خوزستان انجام گرفت. جهت تعیین و طبقه بندی کیفیت آب این رودخانه در محل شبکه آبیاری، نمونه برداری بصورت ماهیانه که در طی یک سال انجام شد، با استفاده از نظام شاخص آب براساس منحنی ها و جداول شاخص کیفیت که در سال 1970 توسط بنیاد ملی بهداشت آمریکا ارایه گردید، شاخص کیفیت آب رودخانه دز در محل شبکه آبیاری از کیفیت بالایی برخوردار است. نتایج نمونه های آب فاقد طعم، بو و رنگ می باشد. غلظت پارامترهای شیمیایی در نمونه ها با استانداردهای WHO مطابقت داشت. متوسط سختی کل 2/5 و متوسط سختی موقت 1/37 میلی اکیوالانت در لیتر می باشد. با استناد به نتایج آزمایش های صورت گرفته، آب شبکه آبیاری رودخانه دز از کیفیت بالایی برخوردار بوده و نیمه سخت می باشد. این آب جهت آبیاری اراضی شبکه هم برای آبیاری سنتی و سطحی و هم برای آبیاری تحت فشار ( بارانی و قطره ای) مناسب می باشد و توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

سختی آب ، کیفیت آب ، شبکه آبیاری ، رودخانه دز ، استاندارد کیفی آب