بهینه سازی شبکه ایستگاه های باران سنجی استان خوزستان با روش کریجینگ

اصلاح و طراحی یک شبکه باران سنجی به منظور افزایش دقت در تخمین مقادیر بارش، نیازمند یافتن موقعیت بهینه ایستگاه های باران سنجی می باشد. بیشتر خطاهای تخمین بارش، ناشی از موقعیت باران سنج ها می باشد که طراحی بهینه شبکه باران سنجی می تواند خطاهای مرتبط با اندازه گیری بارش را کاهش دهد. در این تحقیق به منظور بهینه سازی شبکه ایستگاه های باران سنجی استان خوزستان از روش های زمین آماری کریجینگ استفاده گردید. پس از تعیین بهترین مدل نیم تغییرنما و بهترین روش زمین آماری، در مرحله اول، باران سنج هایی که به کمک سایر باران سنج های شبکه، تخمین مقدار بارندگی در آنها با دقت کافی امکان پذیر بود، مشخص گردید. در مرحله دوم، با استفاده از ارزیابی میزان خطای تخمین شبکه باقیمانده از مرحله اول، نقاطی که ایجاد باران سنج جدید در آنها مورد نیاز بود مشخص شد. در نهایت تعداد 7 ایستگاه باران سنج غیر ضروری در شبکه مشخص گردید و 5 باران سنج جدید به شبکه اضافه شد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، کریجینگ ، استان خوزستان ، ایستگاه های باران سنجی