بیوجذب فلز سنگین سرب از محلول های آبی بوسیله تفاله چای به عنوان یک جاذب ارزان قیمت

آلودگی آب و خاک به فلزات سنگین تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت بشر است. یافتن روشی موثر برای پالایش این فلزات از آب اهمیت فراوانی دارد. در تحقیق حاضر، ظرفیت سطحی تفاله چای در محیط آبی حاوی یون های سرب مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در سیستم ناپیوسته انجام شد و تاثیر پارامترهای pH، مقدار جاذب، زمان تماس و غلظت اولیه سرب مورد بررسی قرار گرفت، همچنین از متداول ترین ایزوترم ها و سینتیک های جذب برای بررسی جذب سرب و سرعت واکنش استفاده شد و نهایتا خصوصیات مورفولوژی قبل و بعد از فرآیند جذب و همچنین ساختمان مولکولی ترکیبات تفاله چای نیز با استفاده از دستگاه های SEM و FTIR تعیین گردیدند. با توجه به نتایج، حداکثر راندمان جذب برای سرب 99/20 درصد است که در pH و زمان تماس برابر 5 و 90 دقیقه و مقدار جاذب برابر با 10 گرم در لیتر بدست آمد. با افزایش غلظت اولیه سرب مقدار ماده جذب شده به ازای هر گرم جاذب افزایش یافت ولی درصد حذف کاهش یافت. داده های این مطالعه تطابق خوبی با هر دو ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ نشان دادند. آنالیز سینتیک نشان داد که جذب سرب با مدل سینتیکی جذب مرتبه دوم مطابقت دارد. با توجه به راندمان بالای حذف سرب توسط تفاله چای می توان از این روش به عنوان جاذبی نسبتا کارآمد و ارزان قیمت برای جذب سرب استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

سرب ، تفاله چای ، سینتیک و ایزوترم جذب