بررسی پتانسیل خورندگی و رسوبگذاری منابع آب بازه ایستگاه 11 رودخانه بهمنشیر با استفاده از پنج شاخص پر کاربرد

آب سرچشمه حیات و منشا زندگی است و به اندازه کافی و کیفیت مطلوب برای ادامه حیات بشر ضروری است. ارزیابی کیفی منابع آب از جمله آب های سطحی یکی از مباحث بسیار مهم در طرح های توسعه منابع آب کشور می باشد. خورندگی و رسوب گذاری آب یکی از مشکلات مدیریت کیفی و مدیریت شبکه توزیع آب است. خورندگی باعث از بین رفتن تدریجی بخشی از فلز یا ماده در تماس با آب شده و رسوب گذاری منجر به ایجاد رسوب در لوله ها و کاهش ظرفیت انتقال آن می گردد. این تحقیق با هدف تعیین پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری آب رودخانه بهمنشیر با استفاده از اندیس های خورندگی انجام گرفت. در این تحقیق، مقدار پنج شاخص لانژلیه، رایزنز، پوکوریس، تهاجمی و لارسن توسط پارامترهای نمونه برداری شده در جه حرارت، سختی کلسیم، قلیاییت، کل جامدات محلول، و pH در بازه زمانی سال های (89-1380) جهت بررسی استفاده شد. این شاخص ها به صورت ماهانه، فصلی و سالانه محاسبه شدند. بیشترین مقادیر بدست آمده از روش اندیس های خورندگی، شامل اندیس های لاژلیه (0.44) در سال 1382، رایزنر (7.68) در سال 1387، پوکوریوس (8.13) در سال 1380، تهاجمی (9.16) در سال 1382، ول ارسن (7.71) در سال 1388 که آب رودخانه بهمنشیر را در بازه ایستگاه 11 در شرایط متمایل به خورندگی نشان می دهد، که میزان این خورندگی در ماه ها و همچنین فصل های سرد بیشتر است. همچنین بررسی تغییرات میزان شاخص های خورندگی به صورت سالیانه نشان می دهد که بطور کلی خورندگی افزایش یافته است. لذا لازم است برنامه ریزی دقیقی برای کیفیت آب از لحاظ خورندگی و رسوب گذاری در نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شاخص لارسن ، شاخص پوکوریوس ، شاخص تهاجمی ، رودخانه بهمنشیر ، خورندگی در سازه های آبی