تاثیر مالکیت دولتی و مالکیت خانوادگی بر روی نقصان سرقفلی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

دوینتر و مالتستا ( 2001 )، استدلل می کنند که دولت انگیزهای برای به تمرکز بر مشارکت اجتماعی، به جای به حداکثر رساندن ثروت شرکت دارا می باشد افیزل و همکاران ( 2009 )، استدلال می کنند. که شرکت های تحت کنترل دولت اتکای بیشتر به کمک های مالی دولت دارند که بیشتر از وام های غیر عملیاتی تامین می گردند. در این پژوهش سعی شده است تا ثیر شرکت های تحت کنترل دولت و شرکت های خانوادگی بر روی نقصان سرقفلی شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرارگیرد. پس از طراحی شاخص های ارزیابی نقصان سرقفلی، اطلاعات معاملات انجام شده در دوره پژوهشی پنج ساله 1390 تا 1394 از سازمان بورس اوراق بهادار جمع آوری گردید. نمونه آماری مشتمل بر 155 شرکت می باشد که با روش حذف سیستماتیک انتخاب شده است. در این تحقیق برای بررسی فرضیات پژوهش از رگرسیون خطی و همبستگی استفاده شده است. جهت تجزیه تحلیل داده ها و آزمون فرضیات تحقیق از نرم افزار Eviews استفاده شده است. آنچه در جمع بندی و نتیجه گیری کلی ازمون فرضیه های تحقیق می توان عنوان کرد، این است که در شرکت های خانوادگی، میزان ثبت نقصان سرقفلی بیش از شرکت های غیر خانوادگی است،به علوه در شرکت های دولتی؛ میزان ثبت نقصان سرقفلی کمتر از شرکت های غیر دولتی است، نتایج به دست آمده در این پژوهش با مستندات اشاره شده در چارچوب نظری تحقیق و ادبیات مالی مطابقت دارد

کلیدواژه ها:

مالکیت خانوادگی ، مالکیت دولتی ، نقصان سرقفلی ، درصد نقصان سرقفلی