بررسی آراء و احوال عرفانی باباطاهر بر مبنای مقامات عارفین بوعلی سینا

عرفان نظری و عملی شاخه هایی از علم عرفان است که به شناخت وجود و نظام هستی و عمل بر مقتضای این شناخت منتهی م یشود. عرفان در کنار فلسفه و علم از راه های شناخت محسوب می شود با ویژگی خاص آن که کشف و شهود می باشد. عرفان اسلامی شاخصه های خاص خود را دارد که از با بهره مندی از آیات و روایات و سیره معصومین (ع) در صدد بیان تجربه های عرفانی است. این تجارب و تعابیر در قالب زمان و تاثیرات و تاثرات مختلف، اشکال مختلفی یافته است. گاه به زبان فلسفی و حکمی تبیین می گردد، آنچنان که بوعلی سینا در صدد آن بوده است و گاه به زبانی بسیار ساده و روان به زبان می آید، آنچنان که باباطاهر عریان در دوبیتی هایش آن را آشکار کرده است. گزارشی از مراتب و منازل عرفانی به زبان این دو استاد اندیشه و سخن موضوع مقاله حاضر است. کلیاتی در عرفان اسلامی شیعی، سیری در آرای عرفانی بوعلی سینا در نمط العارفین، و بررسی آراء واحوال عرفانی در اشعار باباطاهر عریان، بخش های سه گانه این مقاله است که در ضمن آن مباحث عرفانی توصیف و تحلیل شده است

کلیدواژه ها:

عرفان اسلامی ، بوعلی سینا ، باباطاهر