جایگاه باباطاهر در شعر عارفانه فارسی

دراین پژوهش مضامین عارفانه، عاشقانه و زاهدانه در شعر باباطاهر بررسی شده است، نگارندگان اعتقاد دارند که در بیشتر دوبیتی های او از غم، عشق، تجلی حق بر همه هستی، هجران، سوز و گداز وآشفتگی و سرگشتگی سخن به میان آمده است. در این مقاله، ابتدا برخی از تعاریف آمده، سپس به بررسی مضامینی مانند عشق و غم وحدت وجود، دوری از دنیا و تعلقات آن در دوبیتی های بابا پرداخته شده است؛ البته با تاکید بیشتر بر دو عنصر غم و عشق. به این منظور که نشان دهیم این عناصر تا چه حد میتواند حالات عرفانی باباطاهر را آشکار سازد. به علاوه آیا می توان ادعا کرد باباطاهر اولین شاعری است که از این اصطلاحات برای بیان حالت عارفانه خود بهره برده و آیا از این جهت جایگاهی ویژه در شعر فارسی دارد

کلیدواژه ها:

مضامین عارفانه ، عشق ، غم ، باباطاهر