بررسی تاثیرات اتصال آنتنی شهرهای پرجمعیت به شبکه ریلی (مطالعه موردی شهر بیجار)

بسیاری از مراکز جمعیتی کشور با توجه به فلسفه پیدایش آنها، در مناطق نزدیک رودخانه ها و دامنه امن کوه ها شکل گرفتهاند. با توجه به اینکه احداث راه آهن با محدودیتهای متعددی در طراحی از جمله شیب طولی محدود و لزوم احداث ایستگاه روبرو میباشد در بسیاری از پروژه های راه آهن نزدیک شدن به مرکز یا حومه شهرها غیرممکن و یا در صورت امکان به افزایش طول مسیر و هزینه ساخت و بهرهبرداری همراه است. همچنین در صورت اتصال به مراکز جمعیتی علاوه بر مسافر، بار و کالا موجود در شبکه نیز میبایست این مسیر را طی نماید. در این مقاله سعی شده است شهر بیجار که یکی از مراکز جمعیتی مهم در طرح اتصال راه آهن زنجان-تبریز به راه آهن همدان-سنندج میباشد را به دو صورت اتصال آنتنی و اتصال مستقیم در نظر گرفته شود. در ادامه با توجه به میزان تقاضا مسافر و بار تاثیرات مثبت و منفی از جمله هزینه ساخت، درآمد طرح، زمان کل سیر و ظرفیت محور برای هر دو گزینه مقایسه شده است. با توجه به مطالعات انجام شده، در این مطالعه موردی با توجه به شرایط توپوگرافی منطقه و میزان بار و مسافر، گزینه اتصال آنتنی شهر بیجار به محور، با شاخص نرخ بازگشت سرمایه اقتصادی 1%/72 و ظرفیت محور10/92 میلیون تن در سال گزینه برتر است.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ریلی ، اتصال آنتنی ، شهرهای پرجمعیت ، زمان سیر ، ظرفیت ، شاخص نرخ بازگشت سرمایه