ایجاد سامانه مدیریت سوانح همگانم با توسعه زیرساختها با رویکرد ارتقاء ایمنی در شبکه حمل و نقل

افزایش روزافزون تعداد وسایل نقلیه و سفرهای درون شهری و برون شهری، باعث افزایش بیش از حد تصادفات وسایل نقلیه شده است. وقوع تصادف بین وسایل نقلیه یکی از عوارض منفی امنیت و توسعه پایدار است که مشکلات بسیاری از جمله خسارت، تلفات، ازدحام، هدررفتن وقت و درگیری رابه همراه دارد. یک سیستم منضبط و کارای حمل و نقل باید به نحوی ساماندهی شود که در آن، رفع مشکلات و اثرات منفی ناشی از تصادفات به سهلترین و کارآمدترین شکل امکانپذیر باشد. در راستای امنیت و توسعه پایدار بتوان به ایجاد چهارچوب یک سیستم مطمئن، پاسخگو و دقیق دست یافت. اما عملکرد فعلی ارگانهای ذیربط تصادفات، منطبق با هدف مزبور نمی باشد. روند فعلی رسیدگی به تصادفات دارای چالشهای متعددی می باشد، لزوم طی پروسه های متعدد و در بعضی از موارد زائد در زمان وقوع حوادث منجر به بروز مشکلات عدیده ای می گردد، در حالیکه با جایگزینی یک پروسه جامع و کامل، مبتنی بر اصول سه گانه ترافیک علاوه بر تمرکز قوای عملیاتی، اثرات قابل توجهی در کاهش تلفات حوادث به همراه خواهد داشت. اصول سه گانه ترافیک که بنیان و شالوده علم ترافیک بر آن استوار گردیده موسوم به مثلث E3 شامل: 1- آموزش(Education)2- مهندسی(Engineering)3- اجرای مقررات(Enforcement) می باشد. توجه به این اصول نقش موثری در کاهش تلفات تصادفات خواهد داشت. عدم هدایت صحیح ترافیک منجر به ازدحام ترافیکی و درگیری افراد بسیار زیاد در مساله می شود ازدحام موجود در شبکه معابر، منجر به طولانی شدن زمان رسیدن افسران راهنمایی و رانندگی و سایر ارگانها به محل تصادفات نیز می گردد. همچنین تاخیرات طولانی مدت، بروز ازدحام در شبکه راهها، اتلاف وقت مسافرین، اتلاف سوخت وسایل نقلیه و افزایش آلودگی هوا از عواقب مستقیم این امر می باشد. عدم آموزش و تخصص افسران مراجعه کننده به محل تصادف، باعث ایجاد اشتباهات متعدد در زمینه مدیریت و هدایت صحیح ترافیک و بی اعتمادی مردم نسبت به پلیس می گردد. نتیجه آن ازدحام تصادفات ثانویه و بروز مشکلات عدیده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت سوانح ، زیرساختها ، ایمنی ، شبکه حمل و نقل ، محور ترانزیتی شرق