بروز مدرنیسم در معماری ایران و تقابل آن با سنت و سنت گرایی(مطالعه ی موردی برخی آثار معماری ایران)

تقابل سنت و مدرنیته، به ویژه در کشورهای سنتی چون ایران با پیشینه ی غنی فرهنگی بسیاری از ابعاد زندگی مردم بالاخص معماری را تحت تاثیر خویش قرار داده است. در مباحث نظری معماری و شهرسازی ایران به جهت اهمیت، مفاهیم سنت و مدرنیته بسیار بحث و جدل شده است. در سال های اخیر در بناهای ساخته شده از الگوهای معماری ایرانی اسلامی کمتر بهره گرفته شده است به طوری که تقریبا می توان گفت بسیاری از بناهایی که در شهرهای بزرگ ساخته شده تقلیدی از معماری کشورهای دیگر به ویژه اروپاست. تاثیر معماری اروپا بر معماری ایران نیز در دوران قاجار ابتدا خود را در ساختمان های سلطنتی، سپس در بناهای عمومی و دست آخر در معماری مسکونی نشان داد. تعاریف سنت و مدرینته در عرصه ی معماری می تواند به درک بهتر این واژگان و تاثیرگذاری آنها در شکل گیری معماری بالاخص معماری ایران منجر شود. در این پژوهش با تعریف سنت، مدرنیته، بررسی آراء و نظرات اندیشمندان در این دو حوزه و سپس با تحلیل چندین نمونه به میزان اثرگذاری این دو دیدگاه در معماری ایران پرداخته شده است. برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و جهت تحلیل اطلاعات از بررسی نمونه های معماری ایران معاصر استفاده شده است. می توان دریافت که خلق آثار معماری صرف الگوبرداری از معماری مدرن و عدم توجه به فرهنگ، سنت، اقلیم و ... سبب ایجاد آثاری می شود که گاه نمی تواند با کاربر و محیط ارتباط مناسب برقرار کند؛ و حتی ایجاد آثاری که تنها نگاه به معماری سنتی دارند بدون توجه به تکنولوژی و علم روز قطعا جوابگوی نیازها و عملکردهای جدید نخواهد بود. در حقیقت طراحان امروزین نتوانسته اند آنچنان که باید، در گذار از سنت به مدرنیته رنگ و بوی معماری و شهرسازی ایرانی و اسلامی را زنده نگه دارند و از آن در طراحی ها بهره ی لازم را ببرند.

کلیدواژه ها:

سنت ، مدرنیته ، معماری ، معماری ایران ، معماری معاصر