الگوی مدیریت اصول ایمنی و زیست محیطی در شرکت های تابعه مناطق نفتخیز جنوب

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 424

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRCIVIL02_138

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

فرهنگ ایمنی یک سازمان، محصول ارزش های فردی و گروهی، نگرش ها، صلاحیت ها و الگوهای رفتاری است که برنامه های ایمنی را تعیین می کنند. از فرهنگ HSEاغلب به عنوان عامل اساسى در تعیین عملکرد ایمنى و زیست محیطى یک شرکت نام برده مى شود. فرهنگ ایمنى در یک سازمان، محصول ارزش هاى فردى و گروهى، نگرش ها، برداشت ها، صلاحیت ها و الگوهاى رفتارى است که تعیین کننده میزان تعهد به اجرا، سبک و کارآیى مدیریت بهداشت و ایمنى یک سازمان مى باشد انجام ارزیابی مناسب از وضعیت پیمانکاران برای حصول اطمینان از دست یابی به اهداف برنامه ریزی شده پروژه ها، همواره یکی از دغدغه های مدیران اجرایی صنعت نفت بوده است. سالیانه تعداد پروژه های بسیار زیادی در سطح معاملات متوسط و کوچک در شرکت های مناطق نفت خیزجنوب که تلاش های برون سپارانه متعددی را دنبال می کنند، انجام می پذیرد. دستورالعمل های علمی برای ارزیابی پیمانکاران در این حوزه به طور فراگیر سامان داده نشده است. این خلا توانسته باعث افت کیفیت انجام پروژه ها و افزایش هزینه های اجرایی در برخی از حوزه های مربوطه شود.طی پژوهشی میدانی، برای پاسخگویی به این نیاز، مدل های بسیاری برای ارزیابی پیمانکاران در سطوح معاملات متوسط و کوچک ارایه شده است. این مدل ها با عنایت به شناخت شفافی که طی انجام تحقیق از نیازهای شرکت های مناطق نفت خیز جنوب کشور کسب شده، می تواند در معاونت های بهره برداری و طرح و توسعه این شرکت ها به صورت بومی متناسب با خواست جامعه ایرانی کاربرد داشته باشد. الزامات موجود در اصل 44 قانون اساسی و سیاست های اجرایی دولت باعث شد تا شرکت های دولتی جهت گیری خود را به سمت تقویت جایگاه نظارتی و واگذاری و برون سپاری فعالیت های غیر حاکمیتی به بخش خصوصی معطوف دارند. کناره گیری بخش های دولتی از فعالیت های اجرایی و تعمیراتی باعث شد تا شرکت های خصوصی بسیاری در زمینه مشاوره، طراحی، نظارت، اجرا و بهینه سازی و سرویس و نگهداری تاسیس شده و شرکت های توانمندی در سطح کشور به فعالیت بپردازند. از طرفی، تعدد شرکت های متقاضی جهت ورود به جرگه پیمانکاران صنعت نفت و گاز در سطوح اجرایی مختلف از یک طرف و عدم استقرار سیستمی مناسب جهت انتخاب و ارزیابی پیمانکاران شایسته در پروژه ها، در بسیاری از موارد می تواند باعث ایجاد خسارت های مادی گسترده و بروز تاخیرات در پروژه ها و افزایش حوادث شود. لذا باتوجه به موارد مذکور ضرورت ارزیابی پیمانکاران قبل از واگذاری پروژه ها به خوبی برای مدیران صنعت نفت و گاز نمایان شده است.

نویسندگان

هومن جمشیدی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، دانشکده فنی مهندسی

مهدی مشعل

عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، دانشکده فنی مهندسی