تاثیر گروه درمانی شناختی بر باورهای غیرمنطقی مادران دارای فرزند اتیسم در شهر کرج

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی بر باورهای غیرمنطقی مادران با فرزند اتیسم در شهر کرج شکل گرفت. جامعه پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند اتیسم شهر کرج در سال تحصیلی 97 - 1396 بودند که از میان آنها 30 نفر به شکل هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار تحقیق پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز 1968 بود. مادران گروه آزمایش 8 جلسه درمان شناختی گروهی را دریافت کردند، در حالیکه گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد، گروه درمانی شناختی سبب کاهش نمرات آزمودنی ها در کلیه خرده مقیاس های توقع تایید از دیگران، انتظارات بیش از حد از خود، آمادگی برای سرزنش، واکنش عاجزانه ناکامی، بی مسیولیتی عاطفی، نگرانی زیاد توام با اضطراب، اجتناب از مشکل، وابستگی، درماندگی در برابر تغییر و کمال گرایی شده است. لذا، استفاده از این روش درمانی جهت کاهش استفاده از باورهای غیرمنطقی در میان مادران با کودکان اتیسم توصیه می شود

کلیدواژه ها:

گروه درمانی شناختی ، باورهای غیرمنطقی و اتیسم