مقایسه زمان واکنش در زنان و مردان با ریتم شبانه روزی متفاوت

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه زمان واکنش در زنان و مردان با ریتم شبانه روزی متفاوت بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان با دامنه 40-20 سال از دانشگاه های تربیت مدرس تهران و الزهرا تهران با ریتم شبانه روزی متفاوت تشکیل داد نمونه آماری را 50 نفر آزمودنی صبح فعال ( 25 زن و 25 مرد ) و 40 نفر آزمودنی عصر فعال ( 17 زن و 23 مرد) تشکیل داد. روش نمونه گیری از نوع دردسترس بود. ابزار ارزیابی پرسشنامه صبحگاهی عصرگاهی هورن استنبرگ و نرم افزار زمان واکنش دو انتخابی بود. آزمون برای هر فرد در یک روز و در دو نوبت صبح و عصر اجرا شد. برای تمام آزمودنی ها تقریبا شرایط یکسانی در نظر گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس دو عاملی استفاده و برای بررسی تفاوت های زوجی آزمون تعقیبی توکی به کار رفت. نتایج آزمون تحلیل واریانس دوطرفه نشان داد اثر اصلی ریتم شبانه روزی ورزشکاران معنی دار نیست. مقایسهمیانگین ها نشان داد زمان واکنش در دانشجویان با ریتم سیرکادین صبحگاهی بهتر از دانشجویان با ریتم سیرکادین عصرگاهی است. اثر اصلی جنسیت معنادار نمی باشد. اثر تعاملی جنسیت در ریتم سیرکادین معنادار می باشد p<0/05. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد دختران با ریتم سیرکادین عصرگاهی و پسران با ریتم سیرکادین صبحگاهی زمان واکنش بهتری نسبت به پسران با ریتم سیرکادین عصرگاهی و دختران با ریتم سیرکادین صبحگاهی دارند. زمان واکنش پسران با ریتم سیرکادین صبحگاهی بهتر از زمان واکنش دخترن و پسران با ریتم سیرکادین عصرگاهی و دختران با ریتم سیرکادین صبحگاهی بود

کلیدواژه ها:

ریتم شبانه روزی ، جنسیت ، زمان واکنش ، یادگیری حرکتی