اثر ده هفته تمرین هوازی بر برخی شاخص های آتروژنیک زنان یایسه دیابتی نوع 2

پیش زمینه و هدف: شیوع بیماری های قلبی_ عروقی در افراد دیابتی بیشتر است و وجود این بیماری ها مرگ و میر و بیماری زایی را در این بیماران افزایش می دهد. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر ده هفته تمرین هوازی بر برخی شاخص های آتروژنیک زنان یایسه دیابتی نوع 2 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 40 آزمودنی زن یایسه دیابتی نوع 2 و 22/75±1/29 سال، 89/22±13/08 کیلوگرم، 28/36±3/98 کیلوگرم بر مترمربع بصورت آزمودنی های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل 20 نفر و تمرین 20 نفر قرار گرفتند. پروتکل تمرین هوازی (ده هفته/ سه روز/ شصت دقیقه در هرجلسه) بود. نمونه های خونی قبل و بعد تمرین، جهت ارزیابی متغیرهای مورد نظر گرفته شد. سنجش تری گلیسرید HDL، و کلسترول بوسیله کیت ویژه ساخت شرکت پارس آزمون اندازه گیری شد. داده ها با آزمون آماری تی زوجی و مستقل بوسیله نرم افزار spss20 تحلیل شد. یافته ها: نتایج تی مستقل نشان داد بعد از ده هفته تمرین هوازی در گروه تجربی تغییرات مقدار AIP،LPA درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی، نسبت دورکمربه لگن non-HDL-c،TC،LDL،HD در مقایسه با گروه شاهد معنادار نبود P> 0/65، اما مقادیر TG، قندخون، انسولین، شاخص مقاومت انسولینی TC/HDL-c،LDL-c/HDL-c کاهش معنادار داشته اند P> 0/05. نتیجه گیری: ده هفته تمرین هوازی تاثیر معناداری بر LPA،AIP و non-HDL-c نداشت. هرچند که باعث کاهش معنادارLDL-c/HDL-c تری گلسیرید و TC/HDL-c بعنوان ریسک فاکتورهای قلبی عروقی شد

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، آتروژنیک ، زنان یایسه دیابت نوع 2