تحلیل تهدید ریزش سنگ درمحورهای مواصلاتی کشور با رویکرد به دهانه ورودی تونل 73 محور ریلی لرستان

ریزش سنگ یکی از بزرگترین خطرهای ممکن در شیبهای سنگی به شمار می اید . دراین مقاله سازوکار ریزش در منطقه بر اساس امتیازدهی ارائه شده برای تعیین خطر ریزش سنگ توسط پیرسون با انجام آنالیز ریسک مربوط مورد بررسی قرار گرفته و با مقایسه ریسک محاسبه شده با استانداردهای جهانی راهکارهای مناسب ارائه می گردد. با توجه به پیشرفت علم و شکل گیری روشهای نوین در طراحی ساخت و نگهداری زیرساختهای حمل و نقل بالاخص راه و راه آهن، نقش ایمنی زیرساختهای مذکور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. گذر مسیر از مناطق کوهستانی شامل شیبهای سنگی متعدد، اهمیت ایمنی را دوچندان می کند. پتانسیل سنگ ریزش در این نواحی امری است ذاتی که قسمتی از آن ناشی از بکارگیری روشهای نامناسب ساخت شیبهای سنگی مانند آتشباری کنترل نشده است که شیبهای سنگی را بیشتر در معرض سنگ ریزش قرار میدهند. در کیلومتر 536 راه آهن لرستان و حدفاصل تونلهای 72-73 که از موقعیت استراتژیک بسیار حساسی برخوردار است خطر ریزش سنگ این محور و پل واصل بین دو تونل را تهدید می نماید تکنونیزه بودن منطقه و وجود آمدن شکستهای عمیق و درزه های متقاطع و تاریخچه ریزش سنگ نشان دهنده ریسک بالای سنگ ریزش در این منطقه می باشد. و مطالعات نشان می دهند با اولویت قرار دادن ایمنی و در نظر گرفتن موقعیت استراتژیک این محور راهکارهای ایمنی سازی ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

لرستان ، تونل 72-73 ، پدیده ریزش سنگ ، سیستم امتیازدهی ، آنالیز ریسک ، راهکار