روشی نوین و بسیار موثر برای حذف آرسنیک از محیط های آبی با استفاده از نانو کامپوزیت های NiO/CNT

وجود فلزات سنگین از جمله ارسنیک در محیط های آبی، حتی در مقدار کم هم سمی می باشد و سلامتی انسان و جاندران زیستی به مخاطره می افتد، بنابراین درصدد حذف این عنصر از منابع ابی برآمدیم. دراین تحقیق، نخست نانولوله های کربنی عامل دار شده چند دیواره MWCNT با قطرهایی در حدود nm 20-30 با روش CVD سنتز شدند، سپس با استفاده از روش پلی یل نانو کامپوزیت NiO/CNT را از رشد نانو ذرات NiO به عنوان جاذب بر روی نانو لوله های کربنی، سنتز گردید. سنتز در حضور گاز نیتروژن و با استفاده از احیاء کننده NaBH4 انجام گرفت. سپس پاراترها متعددی اعم از زمان تماس، جرم نانو کامپوزیت و غلظت محلول اولیه آرسنیک مورد بررسی قرار گرفت و پس از قراردادن محلول حاوی آرسنیک و نانوکامپوزیت در معرض آلتراسونیک، با استفاده از روش Fix Bech و عبور از کاغذ صافی، محلول باقیمانده با آنالیز جذب اتمی مورد بررسی قرار گرفت. و همچنین میزان جذب سطحی ذرات نانوکامپوزیت NiO/CNT از پراش اشعه ایکس XRD، و برای تعیین قطر نانوذرات موجود روی سطح نانولوله ها از تصاویر میکروسکوپ تونل زنی الکترونی TEM، و همچنین برای تعیین ترکیبات عنصری، آنالیز عنصری EDS به کار برده شد.

کلیدواژه ها:

نانوذرات اکسید نیکل ، نانوکامپوزیت ، حذف آرسنیک ، جاذب ، ایزوترم جذب