تعیین بخش های پیشرو از منظر صادرات در اقتصاد ایران با در نظر گرفتن الگوی اقتصاد مقاومتی: یک تحلیل داده- ستانده

از آنجایی که توسعه صادرات با مبانی اقتصاد مقاومتی در یک راستا قرار گرفته است و در واقع تولید صادرات محور موتور حرکتی این اقتصاد می باشد، لذا الگوی اقتصاد مقاومتی می تواند از طریق ارتقای سطح تجارت خارجی و سهم صادرات منجر به افزایش تخصص و کارآیی در بخش های صادراتی شده و در نهایت باعث تخصیص مجدد منابع از بخش های غیرتجاری و غیرکارآ به بخش های تجاری شود که این پدیده می تواند به رشد تولید کمک نماید. ضمن اینکه رشد صادرات بر رشد تولید اثرات جانبی نظیر افزایش بهره وری عوامل تولید، کارآیی در تخصیص منابع، پیشرفت تکنولوژی و استفاده از تکنولوژی های نوین، فراهم آوردن امکان بهره گیری از صرفه های ناشی از مقیاس و افزایش تخصص نیروی کار را دارد. به این ترتیب صادرات، خود به عنوان یک عامل مهم و تاثیرگذار در تولید کل کشور به شمار می آید و می تواند در دستیابی به ر شد اقتصادی و توسعه که یکی از اهداف اصلی اقتصاد مقاومتی می باشد نقش داشته باشد. با توجه به اهمیت این موضوع، مقاله ی حاضر در نظر دارد تا با استفاده از روش تحلیل داده ستانده، بخش های تولیدی را که دارای بازدهی بیشتری از نظر صادرات می باشند، در اقتصاد ایران تعیین نماید تا از این طریق دولت ها بتوانند در شرایط اعمال محدودیت بر واردات بخش های اساسی کشور و وضع تحریم های ظالمانه با اتکاء بیشتر به این بخش ها در پرتو سیاست های اقتصاد مقاومتی در مسیر رشد و توسعه بلند مدت این سرزمین گام بردارند.