پالایش زیستی و گیاهی محیط های آلوده به آفت کش

مزارع آلوده به آفت کش در سرتاسر جهان وجود دارند که به دلیل استفاده بیش از حد از حشره کش ها، علف کش ها و قارچ کش ها است. بسیاری از آفت کش ها که قبلا به صورت گسترده استفاده می شدند در حال حاضر ممنوع بوده و اثبات شده اند که دارای اثرات مضر برای سلامتی هستند. گیاهان، باکتری ها و قارچ ها توانایی تجزیه آفت کش ها را دارند، و می توانند در پالایش مزارع آلوده و آب استفاده شوند. این مقاله در ابتدا یک مروری بر انواع آفت کش ها، کاربرد های آنها و مشخصات کلیدی آنها داشته و سپس رفتار آنها در محیط زیست را مورد آنالیز قرار می دهد. آفت کش هایی که به محیط وارد می شوند به ندرت در همان جایی که استفاده شده اند می مانند. یک سیستم پیچیده انتقال و تغییر و تحویل آفت کش ها در بخش های مختلف محیط زیست اغلب اتفاق می افتد. این فرایند ها همگی روی پالایش احتمالی محیط های آلوده به آفت کش اثر می گذارند. ما سپس در این مقاله چندین روش پالایش را که در حال حاضر موجود هستند را بررسی می کنیم. پالایش زیستی اولین تکنولوژی است که بررسی می شود. در مورد پالایش زیستی، تمرکز روی پالایش آفت کش ها بوسیلهمیکروارگانیسم ها در توده خاک، بدون کمک یا حضور گیاهان است. سپس، پالایش با کمک گیاهان بحث می شود. هنگام بحث روی پالایش با کمک گیاهان، یک تمایز باید بین پالایش ریشه ای در ریزوسفر و پالایش گیاهی در بافت های گیاهی انجام گیرد. در حالیکه پالایش ریشه ای و پالایش گیاهی هر دو تنها با استفاده از گیاهان حاصل می شوند، بسیاری از این فرایند ها با همکاری مشترک گیاهان و میکروارگانیسم ها به نحو بهینه انجام می شود. گیاهان و باکتری ها یا قارچ ها اغلب در یک رابط همسفرگی بوده و به همدیگر در زنده مانی در محیط های آلوده کمک کرده و باعث تجزیه آلودگی هایی ک آلودگی هایی که با آن روبه رو هستند می شوند.در بخش نهایی این مقاله مروری، ما روی مزایا و کاستی های روش های پالایش طبیعی در مقایسه با روش های صنعتی کلاسیک بحث می کنیم.