الگوی سنجش بازارگرایی در صنایع کوچک و متوسط

بازارگرایی نشان دهنده ی سطح ویژه ای از منابع در شرکت است که نیازمندی های بازار را درک کرده و قابلیت های سازمانی خود را گسترش داده، به گونهای که شرکت را با محیط بیرونی آن مرتبط سازد به عنوان یک ساختار چند بعدی متشکل از سه منبع مهم و مکمل شامل: بازارگرایی ، مشتری گرایی ، رقیب گرایی و هماهنگی بین بخشی است. پژوهش حاضر در پی سنجش بازارگرایی در صنایع کوچک و متوسط است . روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی و از نوع کاربردی است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده گردیده و روایی آن با استفاده از روایی محتوا و سازه و پایایی با آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری در این پژوهش شرکت های صنعتی شهر شیراز است و از روش نمونه گیری، تصادفی ساده برای نمونه گیری و برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است. مدل پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS تحلیل شد. یافته ها نشان داد بازارگرایی در صنایع کوچک و متوسط ، در حد خوب بوده است و همچنین ابعاد مشتری گرایی، رقیب گرایی و هماهنگی بین بخشی نیز در سطح خوبی هستند. و متغیرهای مشتری مداری و رقیب گرایی بیشترین تاثیر را بر روی متغیر بازارگرایی دارند. در پایان پیشنهادهای مدیریتی و کاربردی برای بهبود عملکرد سازمان ها به مدیران ارایه خواهد شد .

کلیدواژه ها:

بازاریابی ، بازارگرایی ، مشتری گرایی ، رقیب گرایی ، هماهنگی بین بخشی ، صنایع کوچک و متوسط