ارزیابی مدل های پیش بینی برای بارش های سیل زا در شمال ایران

هرساله بلایای طبیعی به ویژه سیل ها باعث خسارات فراوانی در ایران می گردند و در این راستا، تلاش های بسیاری برای پیش بینی و هشدار سیل صورت گرفته تا بتوان تا حدودی از خسارات ناشی از سیل را کاهش داد. مدل های پیش بینی عددی گروهی بارش جهانی مانند ECMWF, UKMO,NCEP از جمله مدل های نوین در سیستم های هواشناسی هستند که در پیش بینی نزولات جوی و تغییرات آب وهوایی مورد استفاده قرار می گیرند. دراین تحقیق دقت پیش بینی این مدل ها برای بارش های سیل زا (بیشتر از 15 میلی متر) در شمال ایران طی سال های 2010 تا 2017 ارزیابی شد. داده های پیش بینی روزانه مدل های عددی گروهی بارش جهانی از پایگاه داده TIGGE استخراج و با استفاده از روش IDW به داخل ایستگاه های سینوپتیکی منتخب درون یابی شدند و ازمعیارهای خطای ETS،POD ،FAR ،BIAS RMSE و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و نتایج نشان داد که مدل ECMWF نسبت به سایر مدل ها عملکرد منطقی و مناسب تری داشته و توانسته است وقاعی بارش را با میزان خطای کمتری پیش بینی کند ولی هرسه مدل تعداد وقایع بارش های سیل زا را کمتر از واقعیت پیش بینی کردند.

کلیدواژه ها:

پیش بینی عددی گروهی بارش ، مدل های جهانی ، بارش های سیل زا ، ارزیابی