تحلیل تطبیقی کیفی و کمی موسیقی و معماری سنتی ایران

وقتی سخن از مشترکات معماری و موسیقی به میان می آید، ابتدایی ترین پرسش به ماهیت وجودی این دو هنر باز میگردد که یکی ذات ا ملموس و عینی و دیگری تجریدی و ذهنی است. به کارگیری ابزارهای تحلیلی در پاسخگویی به این پرسش که معماری و موسیقی، چگونه با یکدیگر ارتباط دارند و مشترکات و مفترقات آنها چیست ما را به مسیری رهنمون می شود که طی آن خواهیم دید آفرینش معماری از همان خاستگاهی برمی خیزد و از همان گذرگاه هایی عبور می کند و بالاخره، به همان سرمنزل هایی می رسد که آفرینش موسیقی نیز مقید به آنهاست. با این رویکرد تحلیل مفاهیم موسیقی و معماری کمک به فهم بهتر فلسفه ی به وجود آورنده ی آن موسیقی و معماری خواهد کرد. لذا در این تحقیق هدف بررسی عناصر زیبایی شناسی موسیقی و رابطه آن با معماری است . از جمله نتایج این تحلیل آن است که موسیقی می تواند الگویی باشد در طراحی معماری، چراکه مضاف بر اشتراکاتی مذکور، هر دو با استفاده از مواد اولیه خود، صوت و مصالح، فضایی را خلق می کند که ماهیتی کیفی دارد.

کلیدواژه ها:

معماری ، موسیقی ، فضا ، اشتراکات و افتراقات