مفهوم انسجام در الگوبرداری از طبیعت در حوزه معماری (مقایسه تطبیقی الگوبرداری رایج از طبیعت در معماری)

امروزه شیوه استفاده از الگوهای طبیعی در معماری در قالب رویکردهای متنوعی به دانش بیونیک نمایان شده است. آنچه یک الگوی طبیعی را متمایز از ساخته های بشر می سازد انسجام در ابعاد مختلف آن است که این مفهوم در طی فرایند ترجمه آسیب هایی را متحمل می شود. ارتباطی که معمولا در معماری میان فرم و عملکرد بیان می شود در بسیاری از الگوهای زیستی در سطحی عمیق تر از آنچه به ظاهر دیده می شود تعریف شده است. شناخت لایه های زیرین فرایندهای زیستی موجب خواهد شد تا تحلیل الگوهای طبیعی در ترازی متفاوت ممکن شود و در نتیجه ترجمه این الگوها به معماری با حفظ مفهوم انسجام صورت پذیرد.بررسی مکانیزم انتقالی ترجمه در معماری بیونیک و مشخص نمودن تراز ترجمه صورت گرفته به همراه شناخت عمیق تر ویژگی های زیستی منجر به ارتقاء ترجمه ها در حوزه معماری می شود. به منظور بررسی فرایند ترجمه در ابتدا تعدادی از ویژگی های الگوهای زیستی ترجمه شده مورد بررسی قرار می گیرد و ویژگی های ترجمه شده آنها در مقایس های تطبیقی بررسی می شود. این مقاله بر آن است تا با تمرکز بر ابعاد ترجمه به جای تمرکز بر مولفه های آن موجب بهبود شیوه ترجمه اینگونه الگوها به معماری شود و با تمرکز بر ویژگی های مشترک رویکردهای مختلف منجر به حفظ مفهوم انسجام در فرایند ترجمه شود.

کلیدواژه ها:

معماری بیونیک ، الگوی زیستی ، فرایند ترجمه ، مفهوم انسجام