تاثیر شدت نور و دوره نوری بررشد و میزان لاکتات وگلوکز ماهی استرلیاد ( ruthenus Acipenser)

نور یکی از عوامل موثر بر میزان سوخت و ساز، رشد و تحریک ماهی می باشد. در این مطالعه اثر شدت نور و دوره ی نوری بر هورمون های لاکتات و گلوکز ماهی استرلیاد Acipenser ruthenus بررسی شد. بدین منظور 120 بچه ماهی انگشت قد استرلیاد با وزن 21/8±3/2 پس از سازش به صورت تصادفی در 12 تانک 200 لیتری توزیع شدند . ماهیان تحت تاثیر 4 تیمار دوره نوری 18L:6D و 18 ساعت روشنایی و 6 ساعت تاریکی 6L:18D 2 ساعت تاریکی 24L:00D روشنایی مطلق 00L:24D، تاریکی مطلق و شدت نور 100 لوکس و 250 لوکس و 450 لوکس توسط لامپ هایی که در فاصله حدود 1 متری از سطح آب قرار گرفته بود تامین گردید. تغذیه بچه ماهیان 60 روز ادامه یافت و بیومتری ابتدا و انتها انجام گرفت. در پایان نتایج توسط انالزواریانس مورد محاسبه و بررسی قرار گرفتند. اختلاف معنا داری بین تیمارها وجود نداشت. حداکثر میزان وزن و گلوکز در نیمار با دوره نور 16 ساعت روشنایی با شدت نور 100 لوکس بود. بیش ترین غلظت لاکتات در تیمار 24 ساعت روشنایی با شدت نور 450 لوکس بود ولی بین تیمارها اختلاف معنادار آماری در سطح 95 درصد اعتماد بود. حداکثر SGR (ضریب رشد ویژه)، وزن کسب شده GR، درصد بازماندگی طول نهایی در 16 ساعت روشنایی و شدت نور 100 لوکس و اختلاف معنادار آماری بین تیمارها در سطح P> 0/05 مشاهده شد. از انجایی که ماهی استرلیاد یه گونه از ماهیان بنتیک است، تغییرات نورنور در این گونه موثر نیست و به عنوان گونه مقاوم برای پرورش محسوب می شود.