بررسی پارامترهای اثرگذار در اصلاح جاذب پوست گردو با استفاده از روش RSM

وجود فلزات سنگین در آب از مشکلات مهم زیست محیطی بسیاری از جوامع است. در حال حاضر در میان روش های مختلف علاقه مندی زیادی برای جایگزینی جاذب های طبیعی ارزان قیمت و در دسترس برای حذف فلزات سنگین ایجاد شده است. به ویژه استفاده از محصولات جانبی و پسماندهای کشاورزی مثل پوست درختان، کاه، جو، خاک اره، سبوس برنج و گندم، پوست میوه ها به علت دارا بودن سلولزی،همی سلولزی و لیگنین به منظور جذب فلزات سنگین افزایش یافته است. از سویی می توان از طریق یک سری عملیات پیش تصفیه که در بیشتر موارد شامل تماس دادن جاذب ها با محلول های اسیدی، بازی و برخی ترکیب های آلی است در راستای اصلاح جاذب ها و افزایش کارایی آن ها بهره جست. در این مطالعه اصلاح جاذب پوست گردو با اسید سیتریک بررسی شد. اثر پارامترهای مختلف مانند دما، نسبت اسید به جاذب مورد استفاده و زمان ماند محلول بررسی شد. بهترین جاذب در دمای 40 درجه سانتی گراد، مدت زمان واکنش 2 ساعت ومیزان اسید مصرفی 3 برابر می باشد که در این شرایط محتوای گروه عاملی کربوکسیل 7.4mmol/gr می باشد.

کلیدواژه ها:

جاذب ، فزات سنگین ، پوست گردو