تاثیر منبع نیتروژن بر بازده تولید و وزن مولکولی بیوپلیمر پلی گاماگلوتامیک اسید در فرایند تخمیر غیرمداوم

پلی گاماگلوتامیک اسید یکی از بیوپلیمرهای مفید و زیست تخریب پذیر است که از واحدهای گلوتامیک اسید تشکیل شده است. از جمله کاربردهای آن می توان به پزشکی،داروسازی،غذایی و کشاورزی اشاره کرد.با توجه به کاربردهای متنوع،وزن های مولکولی مختلفی از بیوپلیمر نیاز است.در این پژوهش از باکتری باسیلوس لیکنی فورمیس 2برای تولید میکروبی پلی گاماگلوتامیک اسید استفاده شد. تاثیر غلظت منابع تغذیه ای بر وزن مولکولی بیوپلیمر بررسی شد. با افزایش غلظت گلوتامیک اسید در محیط کشت تخمیر، وزن مولکولی بالاتر محصول بیوپلیمر حاصل شد. در این پژوهش از غلظت های 20 و 40 و 60 گرم بر لیتر گلوتامیک اسید در محیط کشت تخمیر استفاده شد و در نهایت به ترتیب پ 17/32 و 30/87 و 18/94 گرم بر لیتر پلی گاماگلوتامیک اسید به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پلی گاماگلوتامیک اسید ، گلوتامیک اسید ، وزن مولکولی ، باسیلوس لیکنی فورمیس